Dankuwel voorzitter,
Tot tranen toe geroerd heb ik het voorwoord m.b.t. de programmabegroting gelezen.
Vooral de eerste zinnen…..
Het schip Maastricht komt weer in veilige haven!
En door goede en plezierige samenwerking met alle betrokken partners krijgen we gegarandeerd de wind weer vol in de zeilen?
Tja…. Partij Veilig Maastricht ziet dat toch anders….Het schip; met aan boord CDA, Seniorenpartij Maastricht, GroenLinks, D66 en de VVD, aangevuld met de partijloze wethouder Anita Bastiaans, zat de afgelopen jaren in heel zwaar weer.
En nee… die veilige haven is nog lang niet in zicht, willen we de stormen gaan trotseren en in een rustig vaarwater terecht komen zal een nieuwe frisse bemanning de koers moeten gaan bepalen.
Want met deze eenzijdige visie is het eindresultaat alleen maar scheurbuik.
De grote tekorten in het sociaal domein, de enorme bezuinigingsslag,
Het opstappen van twee bestuurders, de grote malaise in de directie.
De COVID-crisis, die niet alleen het vaste land onder de benen van onze economie uitsloeg, maar ook onze sportverenigingen en cultuursector, een mokerslag toebracht.
Kortom….deze covid-crisis trok een hele zware wissel over de gehele samenleving.
Je ziet een voortdurende golfbeweging van herstel en terugval. Niemand heeft een idee wat er de komende maanden gaat gebeuren. Het moeilijkste in deze fase is om een beeld te krijgen van de gevolgen van deze crisis voor de lange termijn. waarbij we de tweedeling en het door de maatregelen afnemend vertrouwen in de politiek zeker moeten laten meewegen door de dialoog aan te gaan met de ongevaccineerden. Immers niet elke vaccinweigeraar is een antivaxxer.
Er zijn ook mensen die gewoon allergisch zijn voor de samenstelling van het vaccin.
Maastricht staat bekend als een bourgondische stad waar het aangenaam toeven is, maar toch heeft bijna een kwart van de bevolking veel last van stress.
Als we dan moeten benoemen waar veel van deze stress vandaan komt, zal ik een half uurtje extra spreektijd moeten vragen aan de voorzitter.
De burger steekt zijn onvrede niet onder stoelen of banken. De mensen voelen zich niet meer aangesloten. Ze hebben het gevoel buiten de samenleving te staan. De burgers staan te weinig centraal, en willen we die kloof tussen burger en politiek dichten, is goede communicatie en aanpak hard nodig. Burgerparticipatie zou het sleutelwoord kunnen zijn, maar hier zijn nog veel stappen in te zetten. Kortom luisteren en samenwerken met onze inwoners zou al een stap in de goede richting en van groot belang zijn.
Ook in Maastricht ontkomen we niet aan de ellende van de toeslagenaffaire. Iedere politicus schaamt zich schijnbaar en roept dat het anders moet? Maar gaan we er nu ook daadwerkelijk werk van maken?
Het systeem is volledig doorgeschoten, we verwachten dat mensen zelfredzaam zijn, het gevolg is een gigantische tweedeling tussen het afhankelijk en onafhankelijk zijn in de maatschappij.
Voorzitter, toch is Partij Veilig Maastricht van mening dat we ruimte moeten zoeken om sommige zware bezuinigingen binnen het sociaal domein te verlichten. Bezuinigingen waarvan m.n onze senioren die de samenleving hebben opgebouwd en de hulpbehoevende vaak het kind van de rekening zijn.
We zien met lede ogen dat het totale saldo voor het sociale domein ( baten/lasten) voor 2022 substantieel lager is dan de voorgaande jaren.
terwijl we helaas moeten constateren dat de vraag naar zorg zal groeien
Wij blijven van mening dat minder thuiszorginstellingen gecontracteerd moeten worden. Waarbij ook goed gekeken moet worden of deze instellingen de zorg wel kunnen verlenen. De hulpbehoevende die zorg moeten krijgen zijn immers heel vaak verstoken van hulp door de personeelskrapte bij deze zorginstellingen. Dat geld niet alleen bij huishoudelijke hulp, maar ook in de vervoerssector etc. etc.
Daarnaast zal het indiceren en her-indiceren consequenter moeten gebeuren, wij blijven erbij, de sterkste schouders zullen de zwaarste lasten moeten dragen.
En natuurlijk staan wij ook achter het versterken van de sociale basisinfrastructuur met laagdrempelige toegankelijke voorzieningen en ontmoetingsplekken, waarbij de wijkservice punten weer centraal moeten staan in de wijk.
Vroegsignalering blijkt immers vruchten af te werpen. Dit betekent wel dat we moeten blijven investeren in wijkteams met mensen of ambtenaren die als pioniers in de wijken zichtbaar en werkzaam zijn, en een duidelijke visie hebben op de Maastrichtse samenleving en cultuur.
Het armoedebeleid blijft ook zorgelijk. De effecten van het aanvalsplan armoede zijn nog niet te zien. Zelfmanagement van burgers blijft een zeer belangrijke factor. De 50-gezinnen aanpak laat gelukkig zijn positieve effecten zien. Maar, er zijn nog teveel beren op de weg.
De intentie is aanwezig en het doel blijft dat we in 2030 onder het landelijk gemiddelde van de armoedegrens zitten. Een uitdaging die wij niet uit de weg willen en mogen gaan.
Dan de jeugdzorg, nu lijkt het weer of de gemeente extra geld krijgt voor jeugdzorg. Niets is minder waar. Met dit geld worden de tekorten gedekt. Het gaat om een incidentele compensatie. De jeugdzorg kampt al jaren met financiële tekorten. Na 2022 daalt het budget voor jeugdzorg weer terwijl er eigenlijk sprake is van groei, waardoor kwetsbare kinderen en hun gezinnen steeds vaker en langer moeten wachten op de juiste hulp.
Waar PVM voor wil waarschuwen is het feit dat het geld gebruikt moet worden voor jeugdzorg en niet om gaten in de begroting te dichten.
Dit punt is voor ons zeer belangrijk, omdat de gemeente Maastricht absoluut niet goed scoort op het gebied van jeugdzorg en WMO.
PVM wil ook inzetten op vroegtijdige schoolverlaters, dit zal een grote prioriteit moeten krijgen om het tij te keren. Het verzuim en de daarbij horende voortijdige schoolverlater zonder enige startkwalificatie baart ons grote zorgen. Een extra investering is op zijn plaats.
Wij zien dat er zeer veel verschillende instanties betrokken zijn bij het onderwijsbeleid en leerlingenzaken.
Maar het creëren van een veilige en aantrekkelijke leeromgeving is van groot belang en met name ook voor onze kwetsbare kinderen om hun een platform te geven om zich te kunnen ontplooien, want naast het gezin is goed onderwijs de hoeksteen van onze samenleving. En wij zijn tenslotte verantwoordelijk voor goede huisvesting.
De schaarste aan onderdak is toegenomen, waardoor de woningsector onder hoogspanning staat o.a. door duurzaamheidseisen en tijdrovende procedures. Kijk daarnaast naar de opdracht om statushouders voorrang te geven bij het vinden van een woning, omdat …..en ja u hoort het goed…..ze daar recht op hebben? Wij vragen ons dan af, welke rechten hebben onze starters, jonge huurders, spoedzoekers en vitale ouderen ?
Deze mensen zijn moedeloos, laten we hun vooral niet vergeten.
Wij zijn grote voorstander en willen inzetten op meer blauw op straat, waarbij vooral kwetsbare wijken in rap tempo veiliger moeten worden. D.w.z. veiliger op straat, meer aanspreekpunten in de wijk, alle problemen aanpakken, vooral de jongerenproblematiek.
Hierover bereiken ons berichten waarvan je de haren overeind gaan staan. Door te weinig blauw verliezen of raken we jongeren kwijt. Laten we zorgen door o.a. meer blauw op straat dat ze op tijd dat zetje in de rug krijgen dat ze nodig hebben.
Kortom, wijken waar de leefomstandigheden zwaar zijn en veel criminaliteit is, daar zal extra blauw het verschil moeten gaan maken.
Meer samenwerking met handhaving is hierbij het sleutelwoord.
Dan onze cultuur, wij zijn voorstander van een eerlijk en evenredig subsidiebeleid. We mogen onze amateurkunst en verenigingen niet vergeten. Zij zijn namelijk de basis van een inclusieve samenleving.
Een investering in de Muziekgieterij is nodig anders spreken we van kapitaalvernietiging, en dat zou nooit en te nimmer aan de orde mogen zijn.
Kortom voorzitter….
Er speelt nog veel meer, er is méér aan de hand dan alleen dat virus.
• De hoge gasprijs,
• Onze sportverenigingen
• Plan Belvedère
• Het tramdossier
• De stationsomgeving
• Parkeren
• Het klimaatakkoord
• Het daklozenprobleem
• De opvang van vluchtelingen
• Het Trega-terrein
• Het ENCI-gebied
• Afval
• Groenonderhoud
• Verwarde personen
Een veilig voetbalstadion, want ook dat mogen we ons als verhuurder aantrekken, etc. etc.
Samengevat, er ligt nog een klus van jewelste op ons te wachten.
Willen we op volle kracht vooruit, zullen we een frisse wind in onze zeilen moeten laten bollen.
Tot zover onze eerste bijdrage.